اسراف در نان
متاسفانه اسراف در مواد غذایی مخصوصا در “ نان ” زیاد دیده شده است . نان
درمیان مواد غذایی دیگر از احترام خاصی برخوردار است و روایات زیادی در
اکرام و احترام نان وارد شده است .
رسول اکرم (ص) فرمود: ” نان را گرامی دارید چرا که آنچه ما دون عرش است تا زمین وبسیا ری از اهل زمین در به وجود آمدن آن کار کرده اند"
ممکن است این حدیث اشاره به دخالت وسایط تدبیر غیبی (ملائکه) و عوامل طبیعی
باشد چنان که شاعر می گوید:
ابر وباد مه و خورشید و فلک در کارند
تا تو نانی به کف آری وبه غفلت نخوری
لذا در روایات اهل بیت(ع) از جهاتی که موجب هتک نان می شود نهی شده است:
- ظرف غذا را بر روی نان نگذارید.
- نان را با چاقو نبرید و با دست پاره کنید.
- اگر نان حاضر شد منتظر غذای دیگر نشوید.
- پا روی نان نگذارید.
- نان را مانند حیوانات نبویید که نان مبارک است.
در روایتی می خوانیم:” در زمان دانیال پیغمبر(ع) مردم به نان توجهی نمی نمودند و نان مورد بی احترامی آنان واقع می
شد .پیغمبر خدا یعنی دانیال نبی هرچه آنان را از این کار زشت نهی می فرمود اثر نمی کرد تا اینکه قحطی رسید و مردم در
اثر گرسنگی یکدیگر را می خوردند.”
پس برادران و خواهران !بیایید این نعمت بزرگ الهی را قدر بدانیم و اسراف وتبذیر نکنیم تا خدای نا کرده مثل
مردم زمان حضرت دانیال گرفتار قحطی نشویم .بنابراین آنچه برای انسان کمال است و دنیا را آباد می کند تقدیر در معیشت
است.حتی مدیریت صحیح در یک خانه می تواند از بسیاری از اسرافها و تبذیرها نهی نماید و مداخل ومخارج را بر وفق
مراد محاسبه کند. مثلا افرادی با درآمد کم زندگی خوبی دارند و افرادی نیز با درآمد زیاد از زندگی خوبی برخوردار نیستند.
به عنوان مثال می توان گفت: عدم مراقبت از لباس و کفش و سایر نیازمندیهای یک انسان خود به تنهایی بی توجهی به
اسراف وتبذیر در مال به حساب می آید و همین عدم حسن تقدیر در معیشت باعث می شود که با تلاش گسترده و کار زیاد باز
هم در زندگی دچار کمبودهای فراوانی باشد.
بالاخره کسی که تقدیرو اندازه گیری در درآمد و خرج روزمره دارد همیشه نزد مردم معزز و محترم می باشد زیرا به درآمد
خود نظری می کند و هرگز بیش از درآمدش خرج نخواهد کردو در نتیجه مقروض نمی گردد تا روزی طلبکار در خیابان و
کوچه گریبان او را بگیرد وچون قدرت بر ادای قرض خویش ندارد موجب شرمندگی و خجالتش فراهم می شود.
از پیامبر اکرم(ص) نقل شده است که فرمود:"مومن باید آینده زندگی خویش را همیشه در نظر داشته باشد و همه روزه هرچه به دستش رسید خرج نکند
زیرا ممکن است روزی درآمدی به دستش نیاید یا خرج فوق العاده ای مثل مریضی یا مهمانی و امثال اینها برایش پیش آید که غیر قابل پیش بینی است.”
والسلام
